Jak pozbyć się książek?

Czy tytuł nie zabrzmiał dla Was podejrzliwie ? ;) Jak to pozbyć się książek?! Ano tak. Do tego tematu nieświadomie zainspirował mnie Pan R., komentarz Natalii pod tym wpisem oraz lektura blogów poświęconych minimalizmowi.

Nie tak dawno temu pisałam o swojej szafie. Jej temat również był związany z dążeniem do minimalizmu. Kiedy ją odchudziłam i komponuję co niedzielę zestawy tygodniowe, zdecydowanie ułatwiło mi to poranki w tygodniu. Sprawiło również, że temat „W co ja mam się dzisiaj ubrać?” prawie już nie występuje.

Nie jestem typem chomika. Kiedy zbiera mi się za dużo rzeczy, czuję jak kurczy mi się moja strefa komfortu. A to już jest wystarczający impuls do segregowania, a w konsekwencji - zmniejszania stanu posiadania.

W domu na ścianie w dwóch rzędach wisi łącznie osiem moich książkowych półek. Są już prawie zapełnione, więc Pan R. stwierdził niedawno, że jeszcze trochę i trzeba będzie pomyśleć o trzecim rzędzie. W pierwszej chwili nawet mu przytaknęłam, bo zawsze marzył mi się pokój zabudowany od podłogi do sufitu regałami z książkami. Ale kiedy odkryłam, że minimalizm to jest to, z czym czuję się najlepiej i co drzemie we mnie od zawsze – wiem, że nie chcę mieć za dużo książek.

Dla niektórych „za dużo książek” brzmi jak oksymoron. Większość rozkochanych w książkach twierdzi, że to nie w ilości książek tkwi problem, ale braku wolnych regałów, tudzież półek. Też tak do niedawna myślałam. Tymczasem w mojej głowie pojawiła się potrzeba minimalizmu.

Nie pamiętam już na którym minimalistycznym blogu przeczytałam, że w minimalizmie chodzi nie o to, żeby nie mieć nic, tylko o to, aby mieć tyle, ile się potrzebuje. Ani mniej, ani więcej. Zgadzam się z tym. Ja już wiem, że te dwa rzędy półek to jest właśnie ilość, której potrzebuję. Wiem, wiem, powiecie jednak, że to trochę blaga z mojej strony, skoro co miesiąc w podsumowaniu prezentuję z reguły dość okazały stosik nowych nabytków.

Jak więc je upchnę w tych dwóch rzędach? Mam na to bardzo prostą odpowiedź, która brzmi ROTACJA. 

Chodzi o to, że nie wszystkie książki ze mną zostają. Co zatem robię z moimi książkami?

1. ZOSTAWIAM te, które są: 

- potrzebne, bo wiem, że mogę do nich wrócić (reportaże),

- przyjemne, których lektura była dla mnie miłym spędzeniem czasu,

- sentymentalne, które są związane albo z pewnym okresem życia, lub np. wpłynęły pozytywnie na moje emocje.

2. WYMIENIAM przeczytane i niepotrzebne książki na inne. Wykorzystuję do tego okresowe wydarzenia np.: Wymienialnię w Kordegardzie, Drugi Obieg w Herbaberba, koszyk z bajkami w Dwóch Kotach, Targi Książki, regały do wymiany w bibliotekach. 

Możliwości do wymiany może być sporo, również w Internecie – np. grupy wymian na facebooku, gumtree, czy strona dedykowana bookcrossingowi.

3. PRZEKAZUJĘ DALEJ. Jeżeli wiem, że nie chcę zostawić na swojej półce książki, którą przeczytałam – zastanawiam się, komu mogę nią sprawić przyjemność. Jeżeli znajdę już taką osobę prezentuję egzemplarz z życzeniem przyjemnej lektury. Uśmiech w podziękowaniu jest bezcenny.

4. ZOSTAWIAM w miejscu publicznym. Ostatnio tak właśnie pożegnałam się z dwiema książkami (Joanna Chmielewska - "Romans wszechczasów" i Irving Stone "Pasja życia"), które beze mnie pojechały tramwajem. 

W zasadzie każdy środek transportu jest do tego dobry: autobus, tramwaj, metro, pociąg, czy też inne miejsce publiczne. Ważne tylko, aby zostawiać książki pojedynczo, a nie całą pakę, aby ktoś nie pomyślał, że właśnie zostawiasz torbę z bombą ;)

Innym wyjściem jest zaniesienie ich do miejskiej szafy (taką spotkałam w Gnieźnie i Poznaniu, ale ostatnio pojawiła się też na warszawskim Ursynowie, na Ogrodowej i w Konstancinie - Jeziornej), Ewentualnie pozostaje jeszcze oddanie na aukcję charytatywną, zapytanie pobliskiej biblioteki, domu pomocy, czy innych instytucji, czy są zainteresowani bezpłatnym przyjęciem książek. Ostatnio np. zbiórkę książek organizował dla swoich pacjentów Instytut Onkologii na Ursynowie, jest również akcja "Książki w Pudle", która przekazuje książki dla osadzonych w zakładach karnych.

5. SRZEDAJĘ na allegro, gumtree lub innych tego typu podobnych serwisach. Ale tutaj przyznaję, że robię to bardzo rzadko.

6. Nigdy natomiast NIE WYRZUCAM książek. Do książek mam podobny szacunek, co do jedzenia. Nawet jeżeli byłby to najgorszy gniot, nie potrafię wrzucić go do kosza. Zawsze mam na uwadze, że nawet to, co nie podoba się dla mnie, może być świetną lekturą dla kogoś innego. Lepiej już potraktować ją tak, jak opisałam to w punkcie czwartym.

A jak Wy podchodzicie do swoich księgozbiorów? Robicie ich okresowy przegląd, dokonujecie wymian, a może macie inne sposoby na zbyt dużą ilość książek? A może wręcz przeciwnie – stawiacie na ilość? Podzielcie się w komentarzu swoimi doświadczeniami.