Kulinarni czytają. gin - Raz a dobrze

Prawdę mówiąc blog gin - dzisiejszego Gościa w cyklu „Kulinarni czytają” odkryłam jakiś czas temu dzięki książkom. Trafiłam na jedną recenzję książki, następnie przeczytałam kolejną, a później zainteresowałam się stroną kulinarną Pożeraczki, czyli raz a dobrze. I z różnych względów podczytuję nadal – na przykład dla chlebów, pośród których prym wiedzie dyniowy na poolish oraz dla skandynawskich akcentów – przykładowo takich jak bułeczki duńskiej babci i lussekatter. 

Po cichu liczę na specjalny tag skandynawski i więcej przepisów w tym temacie oraz na rozwinięcie cyklu o książkach kulinarnych :)

Co znajdziecie na blogu Ani ? Przede wszystkim dużo słodkich wypieków: torty, tarty, ciastka i bułeczki, ale też wytrawne tarty i wspomniane już chleby. Zapraszam do odszukania swoich typów.

Aniu, dziękuję, że przyjęłaś zaproszenie :) Życzę Ci wszystkiego dobrego :) 

1. Książki, które czytam najchętniej:

Zdecydowanie te z kartkami. Nie mogę przekonać się do ebooków - książka musi "pachnieć". Każda nowa pozycja, która znajdzie się w moich łapkach, jest najpierw dokładnie obwąchana - sprawia mi to jakąś dziwną, niemal fetyszystyczną przyjemność...

Uwielbiam powieści, w których akcja dzieje się na granicy świata rzeczywistego i fantastycznego. Dlatego już wiele lat temu serce skradł mi Jonathan Carroll - jego "Krainę Chichów" przeczytałam ponad dziesięć razy... I przeczytam pewnie jeszcze nie raz. U niego bohaterowie żyją w szarej codzienności, takiej jak moja. I nagle bum! - dzieje się coś zupełnie nieoczekiwanego, pojawiają się duchy, psy mówią, a postaci z książek ożywają... Nie potrafię oprzeć się tej magii. 

Na tej samej zasadzie "zdobyli mnie" Bułhakow - "Mistrz i Małgorzata" na zawsze pozostanie jedną z moich ukochanych pozycji, Łukjanienko czy Zafon.

Lubię też dobre obyczajówki - nie nudne i ckliwe, ale z bohaterami z krwi i kości. 

Lubię książki pobudzające do marzeń - takie, o których myślę, kiedy nie mogę czytać.

Uwielbiam zabawne powieści - ostatnio przeczytałam "Stulatka, który wyskoczył przez okno i zniknął". Nie pamiętam, kiedy ostatni raz tak się ubawiłam przy książce.

Lubię książki, które zaskakują mnie zakończeniem - tu Carroll jest moim mistrzem. Bo nawet po przeczytaniu ostatnich zdań czy nawet stron okazuje się, że miałam błędne pojęcie o zakończeniu, które przewidział dla swoich bohaterów...

2. Ulubiona książka kulinarna:

To pytanie z kategorii: trudne. Nie mam chyba swojej ulubionej, mam za to takie, do których zaglądam częściej niż do innych.

"Saved by cake" Marian Keyes uwielbiam za śliczne, słodkie zdjęcia i ciekawie historie. Przerażają mnie jej skłonności do perłowych ozdób na niemal każdym cieście, jednak korzystam z jej przepisów z ogromną przyjemnością, i jeszcze żaden mnie nie rozczarował.

"The hummingbird bakery cake days" lubię po prostu sobie oglądać. Zdjęcia są śliczne, a przepisy ciekawe i oryginalne.

"Ciasta" Michela Roux to podstawy - tam jest przepis na najlepsze kruche ciasto i prawdziwe lody waniliowe.

Moja ulubiona książka o pieczeniu chleba jest po duńsku, i z tego co wiem, nie została przetłumaczona na angielski, tak samo ogromna księga pełna przepisów na najrozmaitsze ciasteczka.

Z tych korzystam najczęściej, chociaż na mojej półce znajduje się zdecydowanie więcej. A jeszcze więcej tytułów jest na liście "do kupienia"...

3. Książkowe wyznanie:

Hmm... Pisałam już o tym, że tylko "papierowe" książki mnie interesują. W dzisiejszym świecie to pewnie wada, ale cóż, taka już ze mnie konserwatystka...

Zaglądam na koniec - dlatego nie mogę czytać kryminałów. W tej chwili robię to zdecydowanie rzadziej niż kiedyś, jednak ciągle mi się to zdarza. A co to za przyjemność czytać wiedząc, kto zabił...?

Książki są ze mną od zawsze, i nie wyobrażam sobie bez nich życia. Czytam jednak zrywami: kilka książek w tygodniu, a potem nawet miesiące "posuchy"... Nie potrafię jednak i nie chcę się zmuszać - bo co to za przyjemność, jeśli "musisz" coś zrobić...?

4. Książka, którą czytam obecnie:

"Powrót Wolanda albo nowa diaboliada" Witalija Ruczinskiego. Jest ciekawa, napisana zdecydowanie bułhakowskim językiem, jednak strasznie wolno mi to idzie... Jest to książka do smakowania - niektóre zdania trzeba przeczytać kilka razy, żeby je do końca rozszyfrować. Czegoś mi w niej niestety brakuje... Chyba ręki mistrza.