Co ma wspólnego warzywnik z egzotyką? Teresa Lewkowicz – Mosiej – „Egzotyczne warzywa. Właściwości lecznicze i zastosowanie”

Lubię warzywa. W sumie to żadne z tego wyznanie, ale jakoś zacząć musiałam. A zacząć jest najlepiej od początku ;)

Po trzech latach dalekosiężnych planów – w tym roku nareszcie udało mi się założyć skromny warzywnik. Jestem jednak początkującą ogrodniczką i cechuję się tym, czym pozostali świeżo upieczeni ogrodnicy – jestem niecierpliwa. Chciałabym już mieć zarośnięte zagony, tymczasem część warzyw z posianych nasion już widać, inne dopiero niemrawo kiełkują, a kilka grządek pomału spisuję na straty i tylko czekać chwili, kiedy wysieję na nich coś innego.

Kiedy do moich książkowych zbiorów dołączyła książka Elisabeth Scotto „Zapomniane warzywa” przeglądałam ją z niemałym zainteresowaniem. Nie tylko dlatego, że zachwyciły mnie umieszczone w niej zdjęcia (a tak było w istocie), ale również dlatego, że po raz pierwszy zetknęłam się wtedy m.in. z : dynią makaronową, daikonem, czyśćcem bulwiastym, salsefią i skorzonerą.

Kreując w wyobraźni przyszły warzywnik – myślałam, aby wysiać w nim warzywa mniej znane, mniej popularne, dla niektórych egzotyczne. Pasternak, fioletowa marchew, topinambur – to były moje typy. Ostatecznie na grządkach z rzadziej jedzonych warzyw wschodzi niemrawo rzepa, obok w doniczkach, wciąż na przesadzenie czekają topinambury, a szpinak nowozelandzki wciąż się ze mną drażni nie mogąc się zdecydować, czy chce być przyszłym gościem na moim stole.

To, co jeszcze kilka lat temu było dla mnie egzotyczne – teraz jest zwyczajne. Lubię zupę z dyni, duszony na maśle jarmuż i jarmużowe chipsy, awokado na kanapkach i daikona startego z jabłkiem i marchewką. Niemniej wciąż przeglądam książki w poszukiwaniu tego, co mnie jeszcze może zaskoczyć.

Ostatnio na moją półkę trafiła książka Teresy Lewkowicz – Mosiej „Egzotyczne warzywa. Właściwości lecznicze i zastosowanie”, która ukazała się nakładem Wydawnictwa M.

Publikacja zawiera charakterystykę 23 roślin jadalnych. Każde warzywo zobrazowane jest ryciną i opisane jest polską, łacińską angielską, francuską i niemiecką nazwą botaniczną. Autorka przedstawia kraj pochodzenia rośliny, jej charakterystyczne cechy,  niekiedy dodaje przepis kulinarny z wykorzystaniem opisywanego warzywa.

Dużo warzyw przedstawionych w niniejszej publikacji, jak i ich zamienne nazwy nie były dla mnie niespodzianką: bakłażan (psianka podłużna, gruszka miłosna, oberżyna, chleb świętojański (carob), awokado (smaczliwka wdzięczna), czy słonecznik bulwiasty (topinambur). Kilka jednak było zaskoczeniem (pochrzyn jadalny, opornik łatkowaty, dziwidło dzwonkowate, ziemniara jadalna).

Żałuję, że nie do wszystkich warzyw dodano przepis kulinarny z ich wykorzystaniem, i że ryciny są (dla mnie) mniej dokładne (lubię takie).
Autorka we wstępie do książki napisała: „Niniejsza praca niech będzie drogowskazem ułatwiającym poruszanie się w świecie warzyw pochodzących z odległych krajów i rozpoznawanie ich charakterystycznych cech”. I tak właśnie tę książkę traktuję – jako dobry punkt wyjścia do własnych egzotyczno – warzywnych odkryć.

_________

Teresa Lewkowicz – Mosiej – „Egzotyczne warzywa. Właściwości lecznicze i zastosowanie”

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu M